De makers van Pluspunt West
aan het woord

De keukenprinses van Pluspunt West & De kunstenmaker van Pluspunt West

De keukenprinses van Pluspunt West

Sinds Heike een jaar of vier geleden bij Pluspunt kwam, heeft ze er geschilderd en met hout gewerkt. Maar toen ze eenmaal in de keuken van Pluspunt West ging helpen, wist ze dat haar passie bij het koken ligt. Nu bereidt ze vijf dagen per week een warme maaltijd bij Pluspunt West, voor zo’n 25 mensen. “Ik maak standaard vijf porties extra. Want er komt altijd wel iemand mee.” Omdat Heike iedereen bij Pluspunt inmiddels kent, is ze ook vaak de vraagbaak voor allerlei zaken.  

Heike: “Een jaar of vier geleden kwam ik bij Pluspunt terecht, via mijn maatschappelijk werker. Sinds een jaar kook ik hier vier tot vijf dagen in de week. De mensen hier hebben het liefst een echt prakkie, een warme maaltijd tussen de middag.

We werken samen met de Voedseltuin Rotterdam en met de Rotterdamse Munt. Ik kook met wat ik krijg, en maak een boodschappenlijst van wat ik nog meer nodig heb. Zo bepaal ik per dag wat we eten. Het liefst maak ik stamppot, dat vind ik heerlijk. Met sukadelapjes erbij. Ik maak ook lekkere soepen. De recepten verzin ik zelf. Als je weet welke groenten je met elkaar kunt combineren, dan kun je alles maken.

We koken apart voor moslims en vega’s. Ook heb ik vaak meerdere groentes waaruit de mensen kunnen kiezen. Gezond eten vind ik belangrijk. Dit jaar zijn er minder mensen ziek dan afgelopen jaar. Misschien komt dat wel door de groentes en het fruit dat ze hier elke dag krijgen.

We eten bij Pluspunt altijd om half een. Als je alleen in de keuken staat, loopt het soms wel een beetje uit de hand. Daarom bereid ik een dag eerder alvast wat voor. Ik hou zo het overzicht, dat is handig bij dit werk.

De meeste Nederlanders zijn van ‘Zes uur is etenstijd, dan kun je niet langskomen’. Maar ik zeg juist: ‘Schuif aan’. Bij mij in de buurt wonen veel Marokkaanse mensen. Zij hadden laatst feest en er was heel veel eten over. Dat heb ik toen mee naar Pluspunt genomen. Heerlijk!

Ik probeer zo goed mogelijk voor mijzelf te zorgen. Ik ben in Duitsland opgegroeid, deels in een kindertehuis. Op mijn 21ste kwam ik naar Nederland. Ik heb relatieproblemen gehad en raakte verslaafd aan drugs. Nu heb ik mijn eigen huis, rust gevonden. Dat ik elke dag werk, geeft me houvast. Ik ben veel rustiger geworden. Als ik straks thuiskom, neem ik een bak koffie en ga ik lekker op de bank zitten met mijn kat erbij.

Ik kijk niet te ver vooruit, zie wel wat de dag brengt. Zolang er niemand anders zelfstandig in de keuken van Pluspunt kan koken, wil ik dit werk aanhouden. Dat is mijn domein.

Wat ik bijzonder vind aan Pluspunt is de variatie aan mensen die hier komen. Ze zijn zo verschillend en kunnen toch goed met elkaar omgaan. Hier krijg je de ruimte en vrijheid. Er wordt niet gezegd wat ik op maandag of dinsdag moet doen of klaarmaken. Dat bepaal ik allemaal zelf. En dat vind ik heerlijk!”

 

De kunstenmaker van Pluspunt West

Mal maakt sculpturen, designlampen, wanddecoraties, eigenlijk alles van metaal. Elke dag, vijf dagen per week, is hij in zijn atelier te vinden bij Pluspunt West, nadat hij drugsproblemen had en zijn werk kwijtraakte. “Ik ben hier drie, vier jaar geleden terechtgekomen en niet meer weggegaan. Ik heb een plek gevonden waar ik overdag creatief bezig kan zijn, ik krijg een warme prak. Ik heb het hier zwaar naar mijn zin.”

“In het begin heb ik ook lopen kleien, knippen en plakken, met speksteen gewerkt. Ik heb eigenlijk alles wel gedaan bij Pluspunt. Maar toen ik dit zag, met metaal werken… dit staat op mijn lichaam geschreven. Ik was niet bekend met de machines in het atelier, maar ik wist wel dat ik er een beetje aanleg voor had. Ik heb mijn hele leven in de steigerbouw gewerkt. Ik ben hier gewoon begonnen. Met metaal kun je zoveel kanten op. Je kunt het combineren met glas, hout plastic. Als ik 500 theelepeltjes heb, dan zie meteen een patroon. O, daar kan ik dat of dat wel van maken. Soms maak ik een schetsje. Maar meestal begin ik en als het mislukt, is het ook goed. Dan maak ik er weer iets anders van. Dus het mislukt nooit.

Omdat ik hier al zo lang kom, denken de mensen hier ook vaak met mij mee. Dan houden ze materialen apart, vragen of ik er iets mee kan. Ik spaar zelf ook spullen, gooi nooit iets weg. Eerst was dit een leeg hok, en je ziet het, wat er nu allemaal staat.

Ik ben helemaal geen kunstenaar. Andere mensen zeggen dat. Ik zie mezelf als iemand die kunst maakt. Ik weet niet waar mijn inspiratie vandaan komt. Ik zie het gewoon. Met sommige projecten ben ik dagen bezig. Maar ik heb tijd zat, ik hoef mezelf niet te bewijzen. Op mijn gemak, muziekje erbij, kacheltje aan. Dit atelier is voor iedereen toegankelijk, maar de meesten kunnen er niets mee.

Deze plek voelt voor mij echt als thuiskomen. Elke dag. We eten altijd met elkaar tussen de middag. Ik ben iemand die continu moet bezig blijven en in het weekend heb ik daar wel eens problemen mee. Dan denk ik al snel: wanneer is het weer maandag.

Als ik dit niet zou hebben, dan zou ik heel ongelukkig worden. Want dan ga ik me thuis zitten te vervelen. En dan ga ik dingen doen die ik niet wil doen. Zoals ik hier nu bezig ben, hoef ik daar niet over na te denken. Het is voor mij een oplossing voor de tijd die ik heb. Anders is voor mij de dag te lang, te groot. Dan gaat er in mijn kop wat gebeuren. Dan draai ik de vernieling in. Het is maar hoe je ermee omgaat.

Ik heb veel om trots op te zijn. Trots op dat ik clean ben, dan ik meer dan 80 kilo weeg, geen trauma’s heb, dat ik weer slaap, mijn huisje op orde heb. Ik ben blij dat ik nog leef. Meestal ben ik wel een gelukkig man, want ik ben zinvol bezig. Het is goed zoals het is. Ik hou het graag simpel. Anders krijg ik te veel zorgen aan mijn hoofd.

Vroeger wist ik dat niet, dan ging ik maar weer gewoon drugs gebruiken. Nu heb ik meer opties. Ik kan kiezen. Wat gaan we vandaag doen? Ga ik op mijn bank hangen, of ga ik vandaag naar Pluspunt en iets leuks maken? Dat is wat Pluspunt voor mij betekent. Als ik dit niet zou hebben, dan zou het snel weer bergafwaarts gaan met mij. Omdat ik dan niets meer te doen heb. Ik ben veel mensen kwijtgeraakt. Ik ben niet eenzaam maar wel alleen. Veel dood en verderf gezien. Dan mag ik blij zijn dat ik hier m’n ding kan doen. Ik kom hier om iets te produceren, zinvol bezig te zijn, moe naar huis te gaan, structuur te hebben. Aanspraak. Soms is het hier heel druk, dan trek ik me even terug. Dat is het mooie van Pluspunt. Ik kan hier elke dag naar toe. Ik heb de ruimte, machines om me heen. Lekker bezig, muziekje erbij, waanzinnig prachtig.”